30 maart 2014

Tot inzicht komen

Overweging bij de vierde zondag in de Veertigdagentijd (jaar A)

Schriftlezingen: 1 Samuël 16,1b.6-7.10-13aJohannes 9,1.6-9.13-17.34-38

Het werk van de grafische kunstenaar Maurits Escher is wereldwijd bekend. Hij heeft tekeningen gemaakt van situaties die feitelijk onmogelijk zijn. Zoals die van de twee handen, die elkaar aan het tekenen zijn. Of die waarin rijen mensen in een oneindige lus trappen op- en aflopen, in een constructie die onmogelijk gebouwd kan worden. Je moet er met een bepaalde blik naar kijken, wil je ontdekken wat Escher ons wil laten zien. Er zijn wellicht mensen, die zulke tekeningen maar tijdverspilling vinden, grote onzin, want het kan gewoon niet. Je gaat het pas waarderen, als je het ook wil zien.


20 maart 2014

Zoeken naar de ziel

Over de relatie tussen kunst en religie


Hoe komt het toch, dat gelijktijdig drie exposities in De Kunsthal in Rotterdam zo uitdrukkelijk aandacht hebben gegeven aan het spirituele aspect van het menselijk bestaan? Het samenvallen van deze drie tentoonstellingen trof ik aan (toevallig of juist niet?), toen ik op zaterdag 7 januari 2012 een bezoek bracht aan de kunstkathedraal in de Maasstad. Aanleiding voor het bezoek was, dat mijn aandacht was getrokken door de aankondiging van de fototentoonstelling 'Religie Nu'.



19 maart 2014

Niet stemmen? Niet klagen!

Hoeveel mensen op de hele wereld zouden graag willen stemmen, maar mogen/kunnen het niet?
Wie vandaag het recht om te stemmen (gemeenteraadsverkiezingen) niet benut, verspeelt de komende vier jaar ook het recht om te klagen.



15 maart 2014

Hoezo: ondersteboven?

Alles op zijn kop. Hoteldebotel. Anders kijken. Niets is, wat het lijkt. Zien met een andere bril. De paradox van kwetsbaarheid en kracht. Maar ook: 'De wijsheid van deze wereld is dwaasheid voor God.' (1 Kor 3,19)

Zomaar enkele associaties, toen ik op zoek ging naar een kenmerkende titel voor dit weblog. Een titel, die iets zou zeggen over wat mij bezig houdt, drijft en richting geeft. Een titel die aangeeft, dat ik de wereld  en de mensen graag bekijk vanuit een minder gangbare ooghoek. (Niet dat ik nou de enige ben die dat doet.)

Daarbij speelt natuurlijk mijn geloof (en mijn beroep van pastoraal werker in de katholieke kerk) een rol. Maar dat geloof wil ik graag vorm en inhoud geven in de wereld, de samenleving, de relaties en de omstandigheden die zich aan mij, aan ons voordoen. Het geloof moet een drijvende kracht (kunnen) zijn binnen die wereld. Aards, om zo te zeggen. Beneden dus. Onder.